Çemberlitaş‘ta yer alan Barın Han, 19 Eylül – 17 Kasım 2019 tarihleri arasında 9 sanatçının solo sergisinin yer aldığı Atonal 9 Solo başlıklı bir seçkiyle hayata yeniden döndürülüyor. Küratörlüğünü Bengü Gün‘ün üstlendiği sergide Cins, Eda Soylu, Emre Zeytinoğlu, Fulya Çetin, İrfan Önürmen, Merve Denizci, Metin Ünsal, Numan Okutan ve Rafet Arslan‘ın işleri yer alıyor.
Türkiye’nin önde gelen hat ve cilt sanatçılarından biri olan Emin Barın‘ın uzun yıllar atölye ve ciltevi olarak kullandığı ancak bir süredir kullanılmamış olan mekân, kültür ve sanat etkinliklerine ev sahipliği yapmak üzere yeniden canlanıyor.
Çemberlitaş’ta yer alan han, Emin Barın’ın hayatta olduğu dönemde sanatçıların her hafta Perşembe günleri bir araya geldiği toplantılar ile birçok sanatçının yolunun geçtiği ve üretimine etki eden bir mekan da olmuştur. Burada ortaya çıkan sergi, geçmiş ve bugün arasında bir bağ kurmayı amaçlıyor. Atonal 9 Solo, tarihsel bir an içinde toplumsal akışın bütünü dışında yer tutmuş olasılıklar, küçük otonom varoluşlar, kaçış çizgileri ve bireysel oluş denemelerini kendine dert edinen 9 sanatçının 9 solo sergisini tek bir başlık ve mekan bütününde bir araya getiren konsept bir sergidir.
Atonal 9 Solo, alışılmış karma sunumların ötesinde, her bir sanatçının düşünsel, üretimsel özerkliğini ve sergi mekanı üzerinden öznelliğini öne çıkaran ve estetik tekillikler aracılığı ile kolektif imge yaratan bir deneydir. Sergide yer alan 9 sanatçı, 21. yüzyıl dünyasında ideal yaşam diye bize sunulan şeyin aslında ne olduğu sorusuna yanıt arıyor ve bu 9 sanatçının hayatta kalma pratikleri ile oluşan atonal bir önerme sunuyor.
Her şey bu kadar tam ise neden 21.vyüzyıl bireyleri bu korkunç eksiklik hissi, dikkat dağınıklığı ve gelecek korkusu içinde? İçinde sonsuz olanın parıltısını taşımayan tüketim toplumunun sahte ışıltılarına karşı bilinçli eksiklikler, hata payları yaratmak gerekmektedir. İşlevsel olanın yanında bilinçli işlevsizlikler yaratmak (hack pratikleri) ya da gözümüzün önündeki çözümsüz görünen ekolojik, sınıfsal, kimliksel ve kültürel karşıtlıkları canlı yaşamın farklı biçimleri üzerinden kurulacak analojiler üzerinden görünür kılmak ne derece mümkün?
Sergi, bütünün ve realitenin saçmalığına karşı estetik hayatta kalma kitleri oluşturmaya; beden, teknik, mekan ve toplum üzerinden sanatın tinsel gücünü yeniden geri çağırmaya davet ediyor.