20 yılı aşkın süredir çağdaş sanat, edebiyat, sinema, felsefe, kuram ve eleştiri alanlarında yazan bir sanat tarihçisi olan Barış Acar, çağdaş sanat alanında daha önce kaleme aldığı  Procrustes’in Yatağı (Monokl Yayınları, 2015) ve Ters Dönmüş Bir Kaplumbağa ile Sanat Üzerine Konuşmalar (Sel Yayıncılık, 2016) kitaplarından sonra, estetik teorisi etrafında örmeye çalıştığı daha geniş bir alana yayılmış yazılarını Ekphrasis Üçlemesi adlı yeni kitabını üç cilt olarak Corpus Yayınları etiketiyle çıkarıyor.

Ekphrasis Üçlemesi, plastik sanatlar başta olmak üzere, sinema, edebiyat, tiyatro gibi sanatın farklı alanlarına yayılan bir zemin üzerinde hareket ediyor ve daha ilk bakışta bütün makalelere hakim olan asıl temanın felsefi bir nitelik taşıdığı görülürken estetik teorisi, sanat felsefesi ile tarihyazımı arasında geçişlilikler sağlayacak özgün bir ilişkiler ağı kuruluyor. Bu yönüyle Ekphrasis sanat tarihinin ikili kapma aygıtına da mesafe almaya çabalıyor; ne dönemin “en iyi” sanatçılarını dizine sokarak piyasa değerini arttırmayı hedefliyor ne de sadece adını sıkça duymadığımız sanatçıları yeniden “keşfederek” alternatif piyasa yaratmaya soyunuyor. Bir tür kronoloji ve tarihyazımı arasında bir sanat tarihi için sanatçıların birey öncesi pozisyonlanmalarını arıyor.

20. yüzyıl sanat tarihine giriş derslerinin ilk kuralı:  “Ne görüyorsan onu tam olarak tarif et!”  İşte ekphrasis’in (resimbetim) başlangıç anı.  “Mimari yapıyı doğru anlat!” “Yönleri belirtmeyi unutma!” “Mimari ögelerin, resimsel malzemenin özel isimlerini öğren ve onları bu ‘gerçek isimleri’yle adlandır!” “Tipolojileri ayırt et!” “Dönemine ve üslubuna bağla!” “Yapıyı/ resmi/ heykeli, onu görmemiş olan birinin gözünde canlandırmalısın!”