DEPO, 21 Kasım 2020 – 10 Ocak 2021 tarihleri arasında Merve Ertufan‘ın “Kafakurcalayan” ve Sevil Tunaboylu‘nun “Bitmez Tükenmez Dönüşe Geçtiler“ başlıklı kişisel sergilerine ev sahipliği yapıyor.
“Kafakurcalayan“, Merve Ertufan’ın son birkaç yılda ürettiği yerleştirmeleri, videoları ve metinsel işlerini bir araya getiriyor. Sanatçı, anekdot benzeri durumlardan ve uydurma paradokslardan çıkarılmış dil oyunları, felsefi bulmacalar ve bilmecelerle uğraşarak, bir otobiyografik kurgular öbeği ortaya çıkarıyor.
Sergide bilişsel süreçler ve diyaloglar, deri, saç veya diğer metamorfik yüzeylerle aynı mekânı paylaşan soyut üç boyutlu cisimlerle birlikte, farklı formlarda ortaya çıkıyor. Kesik oval benzeri formlar, üzerlerine yansıtılan metinlerle karşılaşmaların doğasını düşündürürken, videolar yankılanan sesler ve muğlak nesnelerin yinelemeli döngüleriyle dolu. Yansımalar ve ikilemeler belirip kaybolurken algısal varsayımlarımızı ısrarla alt üst ediyorlar.
Merve Ertufan üretim pratiğinde, sıklıkla dilin, ifadelerin ve tekrarlanan eylemlerin ardında saklı kalmış süreçleri ve oluşumları araştırıyor. Benlik, biliş ve bilinçle ilgili sorgulamalarla ilerleyen Kafakurcalayan’ın merkezinde günlük deneyimlerdeki tutarsızlıklar yer alıyor.
Sevil Tunaboylu’nun kişisel sergisi Bitmez Tükenmez Dönüşe Geçtiler, mekânlara ve varlıklara ait hissetmeksizin sundukları olanakların etrafında gezinmenin hafifliği üzerine bir denemedir. Dünyayla bu şekilde ilişkilenmeye gönderme yapan serginin başlığı, rutinden ve hareket etmekten aynı anda bahsediyor.
Tunaboylu’nun çalışmalarında, karşılaştığı nesnelerin yan yanalıklarına dair alıştırmalar, kadrajın dışında bırakılan, izlerine tanıklık ettiğimiz portreler, kâğıdın üzerinde ışığın etkisiyle parçalanan mekân tasvirleri yer alıyor. Zaman zaman kilden heykellere de dönüşen bu parçaların çağrıştırdığı iki boyutun üç boyuta dönüşebilme ihtimali sergide tekrar eden bir motif olarak beliriyor. Resimden heykele aktarımın yanı sıra, fotoğrafların resimleri ve heykellerin fotoğrafları aracılığıyla malzemeyi farklı mecralara taşıyarak konusuna tekrar tekrar bakmak sanatçının araştırma yöntemlerinden birini oluşturuyor.
Serginin parçalı yapısını destekleyen desen ve yerleştirmeler aynı anda hem yapılan yolu belgelerken hem de gidilecek yolu anlamamıza rehberlik ediyor. Bitmez Tükenmez Dönüşe Geçtiler, yeni bir ortama aidiyetin, sanatçının kendi bildiği ve anladığı şekilde, kendi zamanında yürüttüğü, tekil tecrübeye dayalı, adım adım inşasına aracılık eden çalışmalardan oluşuyor.
