Ka Atölye, 27 Ocak – 13 Şubat 2022 tarihleri arasında Can Akgümüş’ün Terminal başlıklı kişisel sergisine ev sahipliği yapıyor. İstanbul’un ardından Ankara’da gerçekleşen serginin ana hattını, Can Akgümüş’ün son dört yılda odaklandığı “hafıza” meselesi oluşturuyor.
Kişisel hafıza, hafızanın birikimi ve dönüşümü ile kolektif hafıza arasında yeni yollar arayan Akgümüş, sergide fotoğraf, heykel ve yerleştirme gibi farklı medyumları kullanarak izleyiciyi hafızanın çok katmanlı yapısını yeniden keşfe davet ediyor. Sanatçı, anı ve imge üretimi üzerinden kurguladığı bu anlatımda, üretim sürecini mermer ve pirinç gibi doğal malzemelerle şekillendiriyor.
Terminal, gündelik kullanımda taşıtların yolcularını ilk aldığı ve/veya son bıraktığı yerdir. Ne gelen, ne de giden oraya ait değildir; terminal araçsal bir mekandır. Orada kalınamaz ve yaşanamaz. İki kapalı ucu olan bir çıkıştır: aslında ne oraya varılır ne de oradan ayrılınır. Aynı zamanda terminal, ölümcül hastalıkların son dönemine verilen isimdir. Terminal dönem ise yaşamın uzatılamayacağı, hastaya yapılan tüm müdahalelerin acıyı dindirmeye yönelik olduğu dönemdir. Her iki farklı anlamında da terminal bitişlere ve başlangıçlara işaret eder. Bununla beraber hafıza, hayatın ana damarlarından birisini oluşturur. Kişinin öz yaşam öyküsünde hafıza; başına gelen olaylar, hatırlamak üzere özenle ayırıp sakladığı özel anılarının yanı sıra bir daha asla hatırlamamak üzere mahzene indirip rafa kaldırdığı hatıraların oluşturduğu bir havuza dönüşür. Kadim anıların birikerek doldurduğu bu havuz hayat devam ettikçe genişler ve derinleşir. Bu bağlamda biriktirilen ancak yeniden üretilemeyen hafıza, ölü hafızadır. İnsanın doğumundan itibaren öz yaşam öyküsünü araçsal bir mekan olarak içinde barındıran Terminal, hepimizin beklediği bir duraktır.
