Pera Müzesi, 5 Eylül – 24 Kasım 2019 tarihleri arasında Anadolu Ağırlık ve Ölçüleri Koleksiyonu’ndan esinlenen sanatçı Nicola Lorini’nin “Tüm Zamanlara, Tüm Üzgün Taşlara” başlıklı video yerleştirmesine ev sahipliği yapıyor.
Eser, kilogramın değişen tanımı ve internetin ağırlığı gibi güncel konulara farklı bir bakış sunacak. Sergi kapsamında ayrıca, 7 Eylül tarihinde eseri konu alan bir konuşma gerçekleştirilecek.
Suna ve İnan Kıraç Vakfı Pera Müzesi, koleksiyonlarından esinle yeni eserler üreten farklı disiplinlerden sanatçılara bir platform sunmaya devam ediyor. Müzenin Anadolu Ağırlık ve Ölçüleri Koleksiyonu’ndan esinlenen sanatçı Nicola Lorini’nin “Tüm Zamanlara, Tüm Üzgün Taşlara” (For All the Time, for All the Sad Stones) adlı video yerleştirmesi adını, felsefeci Marquis de Condorcet’nin metrik sisteme ithafen kullandığı “tüm insanlara, tüm zamanlara” ifadesinden alıyor. Arkeolojik ve kültürel simgelerden beslenen çalışmaları ile tanınan Nicola Lorini’nin yeni eseri, internetin teorik kütlesinin hesaplanması ve kilogramın tanımının değişmesi gibi yakın zamanda bilim ve teknoloji dünyasında yaşanan önemli gelişmelere sanatsal bir yorum getiriyor.
Kütlenin metrik birimi olan kilogram, 1889 yılında platinyum-iridyum alaşımlı bir nesnenin ağırlığı üzerinden modellendi fakat bu nesnenin ağırlığı geçen 129 yıl içinde 50 mikrogram azaldı. Uluslararası Ağırlık ve Ölçü Birliği’nin metrik sistemin geleceğini konuşmak üzere bir araya geldiği Kasım 2018’deki toplantıdan bu yana kilogram, ölçünün değerini değiştirmeyecek Planck sabiti üzerinden tanımlanıyor.
Zamana ve zamanın ürettiklerine çizgi dışı bakış
Video ve sesi odağına alan yerleştirmede, süregelen düşünce modellerini sorgulayan Nicola Lorini, zaman ve tarih anlayışına yakından bakmayı hedefliyor. Dijitalin yükselişiyle birer standart haline gelen gündelik nesne ve maddelerin artık soyut kavramlar üzerinden tanımlandığı tespitinden yola çıkan sanatçı, ziyaretçileri Pera Müzesi Anadolu Ağırlık ve Ölçüleri Koleksiyonu’nda çizgisel olmayan bir yolculuğa çıkarıyor. Materyal üretimi ve bilgi akışının yorumlanması arasındaki gerilime odaklanan eser; kum, silikon ve kemik gibi farklı materyallerden üretilmiş heykellerden oluşuyor.
