halka sanat projesi, 20 Ocak – 10 Şubat 2019 tarihleri arasında Ozan Yavuz‘un kişisel bellek arayışından aile tarihine, oradan da günümüzün en yoğun sorunlarından biri olan göçe ilişkin bir sergi ve araştırma projesine ev sahipliği yapıyor.

“Zambak ve Ahlat” sergisi ve onu getiren hafıza arayışı süreci, sanatçının göçmen bir ailenin üçüncü kuşak ferdi olarak Balkanlar’ın her zaman karşılaştığı travmatik etkiden yola çıkıyor.

Evin ne olduğunu anlayabilmek için kişisel geçmişine, aile tarihine ve Balkanlar’a uzanan yolculukta geri dönüşler tıpkı Angelopoulos’un Ulis’in Bakışı’nda ya da Odysseus’un yolculuğunda olduğu gibi kahramanın izleri kaybettiği, kişisel yolculuğun başka bir arayışa dönüştüğü ve hatırlamanın imkansız olduğu karşılaşmaları beraberinde getiriyor.

“Ne zambak ne ahlat, ne Krin ne de Alfatlı; her ikisi de olan zamanlar, insanlar, coğrafyalar ve mekanlarla doludur Balkanlar. Hayaletsi olanlar geri gelir, yeni bir ev olasılığı akla gelir, kayıp bakışlar aranır ve masum olan, ilk olana yolculuk başlar.”

Balkanlar’ı anlatırken karşılaşılan bu gerçekler Yavuz için, dedesinin Alfatlı lakabının 1926’da Bulgaristan’dan Türkiye’ye göç edilen köy olduğunu öğrendiğinde bunun yeni bir ev olasılığı olduğu fikrini edinmesiyle anlamlanıyor.

Sergi, masum bakışa ve her şeyin başladığı yere dönüşe yönelik bir araştırmanın ve belki de her şeyin yeniden anlamlanacağı hayali topraklara dönük arayışın estetik ve belgesel çıkarımları etrafında şekilleniyor. “Zambak ve Ahlat” olasılıklar zinciriyle inisiyatik boşluğu doldurabilmenin getirdiği umudun ve göç travmasının sonraki kuşaklar üzerindeki etkilerini sorguluyor. Sergide Ozan Yavuz’un fotoğraf, video, buluntu nesneler ve foto-yerleştirmeleri yer alıyor.