CerModern’in güncel sanat alanı Hub Sanat Mekân, 17 Eylül – 11 Ekim 2020 tarihleri arasında, yeni sezonun ilk sergisinde heykeltraş Asaf Erdemli’nin yeni medya olanaklarına eleştirel bir yaklaşımla ürettiği eserlerden oluşan ‘‘Göz Hizası / Eye Level’’ başlıklı sergiye ev sahipliği yapıyor.
CerModern Hub Sanat Mekân’da COVID-19 önlemleri çerçevesinde izleyiciyle buluşacak sergide on dört adet geri dönüşüm metallerden oluşan eserler yer alıyor.
Sanatçının gözünden: Göz Hizası
Bugün, sanatçının eserlerini paylaşım kanalı olarak sıklıkla kullandığı kitle iletişim araçları, onu bir algoritmanın istatistiği haline getirmiştir. Bununla beraber, karşı durduğu ve eleştirdiği birçok konunun da bilinçli veya bilinçsiz olarak uygulayıcısı olmuştur. Yeni medya olanakları ile reklam imkanını artırmış ve beğeninin çekiciliğine kapılmıştır. Popülerlik kazanmak ve kendini “göz hizasında” tutmak için sisteme uygun şekilde, sözde güncel olabilme çabasına girmiştir. Tek tipleşmenin, sansürün ve baskının dayatıldığı bir ortamda sanatçı kendini bu çelişkiden ve manipülasyondan nasıl kurtarabilir? Her türlü sansürleme ve baskılamanın, münferit bir olaymış gibi gösterilmesi ve tek tipleştirme çabası kabul edilemez bir durumdur.
Her şeyin ulaşılabilir olduğu fikrini aşılayan medya, tüketmek üzere kurgulanmış toplumu sahip olduklarını göstermek için yeni bir forma daha sokmuştur. Aldığımız kararların farkında olmadığımız şeylerden etkilendiğini bilsek de, manipülasyonun gerçek etkilerini tam olarak öngöremeyiz. Manipüle edildiğinin bile farkında olamayan özne kendi hakkında fazlasıyla bilgiyi paylaşarak kontrolünü kolaylaştırmıştır. Bu durum, özgürce ve özgünce düşünme becerisini farkında olmadan elinden alınmıştır.
Yeni medyum, yaşamın tüm alanlarına sızar ve neyi, ne zaman, nasıl yapacağımızı bize söyler. Tıpkı bir sihirbaz gibi, onun istediği şeylere odaklanmamızı sağlar ve bu şekilde biçimlenmiş tek boyutlu insanları yaratır.
Basın, sosyal medya, reklam, diziler, filmler gibi pek çok araçla normalleştirilen bu güdüleme ile esasen tam olarak bir iletişimsizlik ve toplumsal körleşme yaratılır. Özgürce iletişim kuran, paylaşan özneler görüntüsü Van Gogh’un “Tutuklular Çemberi” tablosundaki gibi sanatçıyı da içine alan sınırlandırılmış bir döngüye girer.
