İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV) tarafından Koç Holding‘in desteğiyle 11 Eylül – 14 Kasım 2021 tarihleri arasında düzenlenecek. 17. İstanbul Bienali‘nin küratörlüğünü Ute Meta Bauer, Amar Kanwar ve David Teh üstlenecek.
Küratöryel ekip, bienal hakkındaki ilk düşüncelerini şöyle dile getirdi: “Bu bienal; tatlı ve olgun meyvelerle dolu ulu bir ağaçtan ziyade, kuşların uçuşundan, bir zamanlar bereket fışkıran kalabalık denizlerden, yerkürenin yenilenme ve beslenmesinin aheste kimyasından öğrenme arayışında. Büyük bir toplanma ya da belirli bir zaman ve mekânda, uzun uzadıya planlanmış bir buluşma gerçekleşmeyebilir. Onun yerine belki büyük bir dağılma, gözle görülmeyen bir mayalanma olur. Farklı hatlar bir araya getirilse de, bunlar başka başka hızlarda çoğalarak alt kollara ayrılır, debdebeli bir zirveye ya da nihai bir düğüme ulaşmadan kâh orada, kâh burada birbiriyle kesişirler. Başlangıcından önce başlayabilir, bittikten uzun bir süre sonra devam edebilir.”
KÜRATÖRYEL EKİP
Ute Meta Bauer
Ute Meta Bauer güncel sanat, film, video ve ses alanlarında özellikle disiplinlerarası formatlara yoğunlaşan sergi ve sunumlar yapan bir küratör. 2013 itibariyle, aynı zamanda Sanat, Medya ve Tasarım Okulu’nda profesör olduğu Nanyang Teknoloji Üniversitesi’nin ulusal araştırma merkezi konumundaki Singapur Güncel Sanat Merkezi’nin (CCA-NTU) kurucu direktörlüğünü üstlendi. 2012-2013 yıllarında Londra’daki Kraliyet Sanat Üniversitesi’nin Güzel Sanatlar Bölümü dekanı olarak görev yapan Bauer, bunun öncesinde ise doçent olduğu (2005-2012) Cambridge’deki Massachusetts Teknoloji Enstitüsü (MIT) bünyesinde Mimarlık ve Planlama Okulu’nun MIT Görsel Sanatlar Programı’nın direktörlüğü ile 2009-2012 yıllarında Sanat, Kültür ve Teknoloji Programı’nın (ACT) kurucu direktörlüğü görevlerinde bulundu. 1996 ve 2006 yılları arasında Viyana Güzel Sanatlar Akademisi’ndeki Güncel Sanatlar Enstitüsü’nün başı ve kurumda profesör olarak görev aldı; Kültürel Bilimler Enstitüsü’nde profesörlük yaptı. Bauer 2002-2005 arasında Norveç’teki Güncel Sanatlar Ofisi’nin (OCA) kurucu direktörüydü.
Bauer, Okwui Enwezor küratörlüğünde gerçekleşen Documenta 11’de (2002) eş küratör olarak yer aldı ve 3. Berlin Bienali’nin (2004) sanat direktörlüğünü yürüttü. 2015 yılında MIT Görsel Sanatlar için List Merkezi direktörü Paul C. Ha ile birlikte 56. Venedik Bienali’nde, video ve performans sanatının önde gelen isimlerinden Joan Jonas’ın temsil edildiği Amerikan Pavyonu’nun eş küratörlüğünü üstlendi; pavyon, bienalin uluslararası jürisi tarafından En İyi Ulusal Pavyon kategorisinde onur ödülüne layık görüldü. Ayrıca Bauer TBA21-Academy’nin Pasifik Okyanusu’ndaki iklim değişikliğini ve insani müdahalelerin çevreye etkisini inceleyen The Current [Cereyan] (2015-2018) başlıklı projesinin liderliğini yaptı.
CCA-NTU Singapur’da Incomplete Urbanism: Attempts of Critical Spatial Practice [Tamamlanmamış Kentsellik: Eleştirel Bir Mekân Pratiği için Girişimler] (2016/2017), The Making of an Institution [Bir Kurumun Yapılışı] (2017), Ghosts and Spectres – Shadows of History [Hayaletler ve Hortlaklar – Tarihin Gölgeleri] (2017), The Oceanic [Okyanusal] (2017/2018), Tarek Atoui, The Ground: From the Land to the Sea [Tarek Atoui, Zemin: Karadan Denize] (2018), Trees of Life: Knowledge in Material [Hayat Ağaçları: Malzemedeki Bilgi] (2018), Stagings. Soundings. Readings. Free Jazz II [Sahnelemeler. Sesler. Okumalar. Serbest Caz II] (2018), Siah Armajani: Spaces for the Public. Spaces for Democracy [Siah Armajani: Kamunun Mekânları. Demokrasinin Mekânları] (2019), The Posthuman City: Climates. Habitats. Environments. [İnsan-sonrası Kentler: İklimler. Yaşamsal Coğrafyalar. Çevreler.] (2019/2020), Non-Aligned [Sıralanmayan] (2020) ve Trinh T. Minh-ha. Films. [Trinh T. Minh-ha. Filmler] (2020/2021) başta olmak üzere birçok serginin küratörlüğünü ve eş küratörlüğünü üstlendi.
Ute Meta Bauer güncel sanat alanında birçok yayının editörlüğünü de yaptı. Bunlar arasında Thomas Saraceno: Arachnid Orchestra. Jam Sessions [Thomas Saraceno: Eklembacaklılar Orkestrası. Toplu Doğaçlama] (Anca Rujoiu ile birlikte, 2017), Place.Labour.Capital [Yer.Emek.Sermaye] (Anca Rujoiu ile birlikte, 2018) ve The Impossibility of Mapping (Urban) Asia [(Kentsel) Asya’yı Haritalamanın İmkânsızlığı Üzerine] (Khim Ong ve Roger Nelson ile birlikte, 2020) yer alıyor. Bauer, Afterall’un da editörlerinden biri. Aralarında Rockbund Sanat Müzesi, Şangay; Documenta 15 komisyonu, Kassel; IHME, Helsinki ve Singapur Ulusal Galerisi Araştırma Paneli’nin de bulunduğu birçok kurumda danışma kurulu ve ayrıca 15. Şarika Bienali’nin çalışma grubu üyesi.
Amar Kanwar
Amar Kanwar, 1964’te Yeni Delhi, Hindistan’da doğan ve halen orada yaşayan bir sanatçı. Sanatçı, 1982-1985 arasında Delhi Üniversitesi Tarih Bölümü’nde ve 1985-1987 yıllarında Yeni Delhi Jamia Millia Islamia’daki Kitle İletişim Araştırma Merkezi’nde eğitim gördü. Çoğunlukla çatışma bölgelerinin hikâyelerinden yola çıkan filmleri ve çok katmanlı yerleştirmeleri Kanwar’ın yıllar içinde geliştirdiği kişisel, sosyal ve politik düzeyleri bir araya getiren dilini yansıtıyor.
Sanatçının yakın dönemde kişisel sergilerinin yer aldığı kurumlar arasında Birleşik Arap Emirlikleri’ndeki Ishara Sanat Vakfı, Dubai ve NYU Abu Dhabi Sanat Galerisi (2020); Museo Nacional Thyssen-Bornemisza, Madrid, İspanya (2019); Minneapolis Sanat Enstitüsü, Minnesota, ABD (2018); Tate Modern, Londra, Birleşik Krallık ve Marian Goodman Galeri, New York, ABD (2018); Bildmuseet, Umea, İsveç ve Frac Pays de la Loire, Carquefou, Fransa (2017); Goethe Institut/Max Mueller Bhavan, Bombay, Hindistan (2016) ile Kiran Nadar Müzesi ve North East Network işbirliğiyle Assam State Müzesi, Hindistan (2015) yer alıyor. 2013 ve 2014 yıllarında Şikago Sanat Enstitüsü, ABD; Yorkshire Heykel Parkı, Birleşik Krallık ve Fotomuseum Winterthur, İsviçre’de (2012) eserleri sergilendi.
Kanwar, eserleriyle Documenta 11, 12, 13 ve 14 (2002, 2007, 2012 ve 2017) sergilerine de katıldı. Diğer kişisel sergileri Haus der Kunst, Münih ve Stedelijk Müzesi, Amsterdam (2008); Whitechapel Sanat Galerisi, Londra, Birleşik Krallık (2007); Ulusal Sanat, Mimarlık ve Tasarım Müzesi, Norveç (2006) ve Renaissance Society, Şikago, ABD’de (2004) gerçekleşti.
Amar Kanwar Prince Claus Ödülü (2017), Creative Time Leonore Annenberg Sanat ve Toplumsal Değişim Ödülü (2014), Maine College of Art’ta Güzel Sanatlar alanında fahri doktora unvanı (2006), Edvard Munch Güncel Sanat Ödülü (2005), MacArthur Bursu (Hindistan, 2000), San Fransisko Uluslararası Film Festivali’nde Golden Gate Ödülü (1999) ve Hindistan’daki Mumbai Uluslararası Film Festivali’nin Golden Conch Ödülü (1998) başta olmak üzere sayısız ödüle layık görüldü.
David Teh
Bağımsız küratör David Teh, 1977’de Avustralya’da doğdu. Sidney Üniversitesi’nde sanat tarihi ve teorisi üzerine lisans eğitimini 1999’da, Güney Asya güncel sanatına odaklanan doktorasını ise 2005’te tamamladı. 2005-2009 yılları arasında Bangkok’ta yaşayan Teh, 2009’dan beri çalışmalarına Singapur’da devam ediyor ve Singapur Ulusal Üniversitesi Edebiyat Programı’nda doçent olarak dersler veriyor. Teh’in araştırmaları Güney Asya modern ve güncel sanatına odaklanıyor.
Teh’in küratöryel projeleri arasında CIRCUIT Artist Cinema Commissions, Aotearoa Yeni Zelanda’da Sovereign Pacific / Pacific Sovereigns [Egemen Pasifik / Pasifik’e Egemen Olanlar] (2020); 12. Gwangju Bienali kapsamında Returns [Geri Dönüşler] (2018); Haus der Kulturen der Welt Berlin’de Misfits: Pages from a Loose-leaf Modernity [Uyuşamayanlar: Modernitenin Takılıp Çıkartılabilen Sayfaları] (2017); Jim Thompson Art Centre Bangkok’ta TRANSMISSION [İNTİKAL] (2014); Yogyakarta’da Video Vortex #7 (2011) ve 55. Internationale Kurzfilmtage Oberhausen kapsamında Unreal Asia [Gerçekdışı Asya] (2009) başlıklı sergiler yer alıyor.
