Çoklu sanat mekanı Rich Mix’in eski yöneticisi Jane Earl, kurumda geçirdiği 6 yıl boyunca edindiği tecrübeleri ve sanatta hafife aldıkları bazı şeylerin aslında göründüğü gibi olmadığını anlatıyor. Sektöre yerel yönetim geçmişiyle katılan Earl, bu yazı ile birkaç önyargılı kavrama, deneyim ve veriyle bir son veriyor.
Objektif olmak gerekirse; organizatörlerin ne yaptığı üzerine çok fazla yatırım yapıldığı zaman, böyle tuzaklara düşülebiliyor. Bu yüzden, zaman zaman ne yapıldığını kontrol etmek ve organizasyona tarafsız bir bakış açısıyla bakmak gerekiyor. Bu sayede, söylencesel varsayımların rehberliğine engel olunur ve organizasyona ve müşterilere hizmet etmek için daha iyi bir donanıma sahip olunur.
Efsane 1: Herkes sanat aktivitelerine katılmak istiyor.
500 binin üzerinde insanın olduğu bir havzada yaşayan biri için bile, potansiyel izleyiciye ulaşmak ve programı izlemeye çağırmak için yapılması gereken birçok şey var.
Efsane 2: Herkes, sanatın değerini ve yerini kabul ediyor.
Kamusal fon taleplerinde, sanat organizasyonlarının bu kozu kullanmaktan vazgeçmeleri gerekiyor. Yerel meclis gibi yapıların fon için diğer taleplerde fazlalıkları bulunuyor. Bu yüzden, sanat kurumlarının fon için farklı yollar araması gerekiyor.
Vatandaşlara niçin yerel sanat mekanlarının önemli olduğunu anlatmak daha güçlü bir yaklaşım. Yerel meclis politikaları yüzünden Rich Mix’in zora düştüğü zamanlarda, change.org’dan bir imza kampanyası başlatıldı, 4 haftada 17.000 imza toplandı ve imzacıların yarısından fazlası bu kampanyanın onlar için önemini yorumladı. Bu durum, Rich Mix’in lehine sonuçlandı.
Efsane 3: Sanatçıların sayılarla işi olmamalı.
Genel kanının aksine, veri; sanat sektörünün en iyi dostu. Hem ticari hem de yaratıcı yönde, izleyici ve satış verileri Rich Mix’i iyi yönde değiştirdi. Her bir etkinliğin ne kadar kazandırdığını ve ne kadara mâl olduğunu bilmek, sanatçılarla birlikte nasıl çalışıldığı konusunda tekrar düşünmeye yol açtı.
Garanti altına alınan ücretlerin işe yaramadığı açıkça ortadaydı ve özellikle sözleşmeye sadık kalınamadığı zaman, performans sergileyen sanatçılar için işe yaramıyordu. Fakat, gişe hasılatının %80’inin sanatçılara verildiği, ücretsiz prova alanı ve pazarlama ve hibe başvuruları desteği gibi sanatçılara destek yollarından yola çıkan yeni bir ortaklık yapısı ile daha sürdürülebilir bir platform sağlandı.
Efsane 4: İzleyiciler, kuruma aittir.
Bu söylem, performanslar ve veri paylaşımı için bilgi paylaşımı ve işbirliği geliştirmede cömertliğin azalmasına neden oluyor.
İzleyicilerin varlığı düşünüldüğünde, kurum; izleyici bilgisi konusunda daha az savunmacı ve ziyaretçi kurumlar, komşular ve uluslararası veya bölgesel ortaklıklarda daha hazırlıklı konuma geliyor. Nasıl paylaşılacağı konusunda iyi kalite veriye ve belirgin parametrelere ihtiyaç duyuluyor. Fakat en önemlisi, ortaklığa ve diğer ihtiyaçlara adanmış kurum kültürüne ihtiyaç duyuluyor.
Efsane 5: Giriş ücretsiz ise, nedeni düşük kalitedir.
Bir performansın kalitesi miktarla doğru orantılı olarak ölçülüyor. Fakat izleyici tabanı düşük gelirli veya sanat katılımından tarihi ya da kültürel kopuşların gerçekleştiği bir bölgede yoğunlaşıyorsa, erişimin maliyeti, teklif keşiflerinin önünde büyük bir engel oluşturuyor.
Düzenli ücretsiz etkinlikler, daha kapsamlı izleyicileri oluşturmak için muazzam bir yol. Ücretsiz müzik ve sanat festivallerini Dünya Kupası gibi etkinliklerle birleştirmek, futbol için ziyaret eden kişilerin aynı zamanda yeni sanat performanslarını görme fırsatı yakalaması anlamına geliyordu.
Program önceleri Rich Mix Free olarak adlandırılırken, daha sonra Rich Mix Open olarak değiştirildi. Bu değişim; insanların, etkinliğin diğer etkinliklerden daha düşük kaliteye sahip olması sebebiyle ücretsiz olduğunu düşünmelerine engel olmak içindi.
